Jakub Rychlik

Telefon do pogotowia:

Wzywająca:

-Witam, dzień dobry wzywam karetkę na (…) Góra Kalwaria, Czersk.

Dyspozytor:

– Ale coś się w Czersku stało?

Wzywająca:

– Zawał serca proszę pani, potrzebna jest…

Dyspozytor:

– Proszę pani, to jest diagnoza. Co się stało?

Wzywająca:

– Pacjent dławi się własnym językiem, nie oddycha. Pompujemy go, robimy mu reanimację, niestety nic się nie dzieje.

Dyspozytor:

– Dobrze proszę pani, ile ten człowiek ma lat?

Wzywająca:

– No, koło czterdziestki

Brzmi dramatycznie, prawda? Karetka specjalistyczna pędzi na sygnale ponad 20 km. Po przybyciu na miejsce zdarzenia okazało się, że zespół pogotowia ratunkowego zastał wezwany do psa…

Przy całym szacunku dla miłośników zwierząt (sam mam psa, dwa koty, jeżdżę czasem konno), stawiam pytanie: czy są więc jakieś granice ludzkiej głupoty? Bo jak inaczej nazwać takie zachowania? Jak inaczej nazwać jawne kłamstwo, narażanie zespołu karetki i innych użytkowników dróg na niebezpieczeństwo? Czy w końcu pozbawianie opieki innych, potencjalnie potrzebujących pomocy LUDZI…?Dalszą interpretację pozostawiam Wam…

Cały materiał dostępny jest tutaj: http://kontakt24.tvn.pl/temat,wezwala-karetke-do-psa-twierdzila-ze-to-czlowiek,123063.html

Znamy już numery alarmowe, to teraz warto wiedzieć, jak prawidłowo wezwać pomoc.

Zakładając, że potrzebujemy pomocy pogotowia ratunkowego, wybieramy nr 999, lub ewentualnie (w razie problemów z numerem 999) 112. Aby prawidłowo wezwać pomoc, trzeba jakby samemu sobie odpowiedzieć na cztery ważne pytania:

• Gdzie? – określ miejsce zdarzenia. O ile to możliwe należy podać dokładny adres, ale też wszelkie charakterystyczne punkty, które ułatwią dojazd pogotowia.

• Co? – co się stało. Krótki opis zdarzenia. Czy jest to napad drgawek, ból w klatce piersiowej, ból brzuch? A może wypadek komunikacyjny? Jeśli tak, to ilu jest poszkodowanych? Czy poszkodowani są uwięzieni w pojazdach?

• Kto? – kto jest poszkodowany. Czy jest to kobieta, mężczyzna, ile mniej więcej ma lat. Jeśli znamy imię i nazwisko poszkodowanego, to również należy je podać.

• Co? – co wybadano. Czy poszkodowany jest przytomny, czy oddycha, czy widać jakieś obrażenia. Jeśli wiemy, że na coś choruje, przyjmuje leki, to również trzeba to powiedzieć.

Nigdy nie rozłączaj się jako pierwszy, dyspozytor może zadać dodatkowe pytania. Zapyta zapewne o imię i nazwisko zgłaszającego, aby w przypadku trudności w dotarciu zespołu na miejsce móc się skontaktować i poprosić o dodatkowe wskazówki. Staraj się mówić spokojnym głosem i odpowiadać na pytania dyspozytora. Twoja współpraca z dyspozytorem ułatwi mu podjęcie szybkiej i odpowiedniej decyzji.